2-8-2021
Ik voel me weer wat beter. Eigenlijk voel ik mezelf heel erg krachtig en goed. Ik heb er alleen heel veel moeite mee wat ik D. en de meiden aandoe. Maar ik moet en wil in mijn eigen kracht blijven.
Ik heb vannacht lang wakker gelegen en toen waren we heel diep samen. Het voelde zo goed. Jij bent er echt voor mij en ik ben er voor jou. Zo mooi en fijn.
Alleen mijn gezin, ik weet het niet hoe ik het moet doen en ik vind het heel moeilijk om ze los te laten.
Toch schuldgevoel, toch dat ego. Wanneer ga ik weg en hoe? Ik wil bij jou zijn. Ik wil helemaal niet alleen zijn. Ik wil alles, maar dat kan niet, dat is blijkbaar te naïef gedacht van mij. Maar ik blijf me steeds afvragen waarom dit niet kan. Daar kom ik ook niet helemaal uit. Maar dat ik een stap moet zetten is duidelijk. Ik moet geen rondjes meer blijven draaien. Iets doorbreken, een sprong in het diepe. Vliegen, hoog vliegen.
Vertrouwen op het universum, vertrouwen dat het goed komt. Vertrouwen op mezelf.
VERTROUWEN