11-1-2023

Ik kreeg gisteravond weer een upgrade van mijn hart. Een korte bewuste. Er stroomt via het universum warme energie mijn hart binnen. Ik voel kriebels. Het is even een heftig maar heel fijn gevoel. Stoppen deze upgrades een keer? Is het dan klaar? Is mijn hart dan helemaal open en klaar? Ik hoop het wel. Toch is het wel een lekker gevoel en mag het er af en toe wel zijn. Mijn hart voelt open en groot. Mijn hart is liefde. Mijn hart is open en er kan heel veel liefde uitstromen. Dat is een fijn gevoel. Mijn hart mag nooit meer gesloten worden. Niet door mezelf en niet door anderen. Dit is hoe mijn hart wil leven. Open en vrij. Zelf mijn keuzes maken die ik wil. Het hart is toch echt het belangrijkste orgaan dat een mens heeft gekregen. Daar moeten we zuinig op zijn tijdens het leven op deze aarde. Toch kan geen enkel ander orgaan zonder het ander. Er kunnen organen vervangen worden maar dan is de mens geen natuurlijk wezen meer maar wordt vervangen. De puurheid is dan weg. Toch is deze vervanging een eigen keus voor ieder individu levend op deze moderne aarde. Als alle organen vervangen kunnen worden, kan een mens dan nog mens genoemd worden? Of worden er nieuwe wezens gecreëerd? Gaat de pure mens op hele lange termijn gewoon verdwijnen? Zijn we allemaal helemaal te vervangen? Worden we dan allemaal robots? Gaat de aarde dat tijdperk in?

Toch ben ik heel blij dat ik nog steeds puur natuur ben en dat mijn hart puur natuur is. Zo wil ik leven. Ik hoef niet vervangen te worden, ik wil niet vervangen worden. Als het zover komt, ben ik klaar op deze aarde. Dit is mijn vrije keus, mijn vrije wil.

10-1-2023

Als je leeft in de wetenschap van de eindigheid van het leven, met die eindigheid kunt omgaan en het kunt omarmen, ben je vrij. Een vrij mens. Als je dit voelt en kunt voelen ben je een vrije ziel. Dat is wat ik nu voel. Afscheid nemen en loslaten omarmen en weten dat dit leven is op deze aarde. Nu ik dit weet ben ik ook alleen maar verantwoordelijk voor mijn eigen leven. Voor niemand anders ben ik verantwoordelijk en hoef ik verantwoording af te leggen. Dat bepaalt iedereen voor zichzelf. Ook ik. Dit diep wetend, weet ik dat ik er alleen op deze manier kan zijn voor anderen. Om vrij te zijn kan niemand mij meer iets opleggen. Dit is vrije wil, vrije keus. Vrije geest, vrije ziel.

8-1-2023

De onvoorwaardelijke liefde voor jezelf heelt alle wonden. Ik voel zware energie en voel dit in mijn lichaam. Vanuit het niets want ik voelde me goed. Het maakt me nu niet meer uit van wie het is, ik wil hier geen last meer van hebben. Ik ga heel diep ademen en stuur liefde door mijn eigen lijf. Daarna wordt de energie lichter. Wat een fijne verlichting om dit weer los te kunnen laten deze zware energie. Wat ben en heb ik toch een mooi lichaam, een mooie geest en mooie ziel. In balans om elke keer weer mezelf te helen en licht te voelen. Ik voel me dankbaar dat ik mag zijn.

Binnen de familielijn komt informatie bij mij binnen en ik vraag me af of ik deze energie dan gevoeld heb. Deze energie die ik voelde heb ik opgelost met de liefde op te zoeken. Twee lichamen, één ziel, allebei ergens anders in de wereld, vinden elkaar in diepe liefde. Voelen. Gedachten zwerven weg, maar worden teruggeroepen naar het gevoel. Vol-ledig samenzijn. Dat is wat ik voelde. Lichaam, ziel en geest. Alleen niet aards. Maar dat is helemaal OK. Loslaten na de totale overgave aan elkaar. Weer door op mijn eigen pad. Mijn pad dat ook jouw pad is. 

7-1-2023

Ik voel mijn moeder diep van binnen. Ik voel haar pijn, haar lijden. Een lieve, warme zachte mooie ziel in een lichaam vol met medicijnen. Al meer dan 30 jaar. Hoelang kan de medische wereld een lichaam op deze aarde houden. Hoe lang wil de medische wereld dit lichaam op deze aarde houden. Wat is een leefbaar leven? Zij heeft haar lichaam volgestopt met medicijnen om nog een leefbaar leven te leven zonder pijn. Ik ben blij dat ik haar al die jaren nog in mijn leven heb gehad. Maar is dit een natuurlijk leefbaar leven? Ik stel mezelf die vraag. Ik wil zo niet leven. Dat is mijn keus om dat niet te willen. Ik wil wel een lang en gezond leven. Maar zonder pillen. Dat is mijn keus. Ieder ander maakt andere keuzes. Ook mijn moeder. Dat respecteer ik. Je lichaam in handen leggen van de medische wetenschap en je lichaam afhankelijk maken van medicijnen. Waar ligt de grens voor een mens zelf om nog langer medicijnen te nemen en te accepteren? Hoe lang kan een lichaam al die medicijnen aan?

Zoveel medicijnen en ik voel haar pijn en lijden. Wat doen dan die medicijnen? Een lichaam zwaar en moe van al die medicijnen.

Ik ben echt anders gaan kijken naar een leven met medicijnen. Maar dat ben ik. Ik zal en wil nooit in dit leven op deze manier leven. Ik wil pijn van binnenuit helen en niet van buitenaf. Dat is mijn manier van een gezond en mooi en lang leven. Pijn in een lichaam, pijn in een ziel kan alleen maar van binnenuit geheeld worden. Als die draai in deze wereld gemaakt zou kunnen worden en we ons daar meer bewust van zouden worden, zouden er echt minder mensen afhankelijk worden van medicijnen. Een wereld zonder chemische middelen in een lichaam. Dat is een wereld zonder pijn.

3-1-2023

2:55 Alleen ik zelf kan mezelf zoveel liefde geven zodat ik mezelf kan en mag zijn. Ik kan hiermee geholpen worden om deze liefde aan mezelf te geven. Maar echt alleen ikzelf kan mezelf met liefde vullen.

Ook een tweelingziel/straal kan dit niet. Die kan je hierbij helpen. Maar je moet het zelf doen. Niemand anders kan jou zeggen hoe je wel of niet mag leven. Dat kun en mag je zelf bepalen. Zelfbeschikking. Als ik mezelf helemaal vul met zelfliefde, voel ik dat ik altijd geholpen word op welke manier dan ook. Door boven en beneden. Mezelf vullen met liefde, overgave aan liefde. Liefde ontvangen, liefde geven en liefde delen. Als je voelt dat je liefde bent, voel je dat je geleid wordt door een grotere kracht. Deze kracht in jezelf laten groeien maakt dat je jezelf mag en kunt zijn. Liefde. Dat is de kracht van liefde. De kracht van zijn. De kracht van het licht. Alles in je eigen lichaam openzetten, zodat je dit licht en deze liefde kunt ontvangen. Als je dit kunt ontvangen, kun je dit weer delen. Onvoorwaardelijk houden van jezelf is onvoorwaardelijk houden van anderen. Dit is licht, dit is liefde.

Ik heb de waarheid gevoeld bij jou. Ik heb de waarheid niet gehoord. Woorden hoeven niet de waarheid te vertellen om de waarheid, de liefde te voelen. Als woorden wel de waarheid vertellen en verteld hebben en ik voel het anders, dan neem ik afstand van die woorden. Ontkennende woorden hoeven niet de waarheid te vertellen. Als liefde de waarheid vertelt, is dat zonder woorden. Liefde heeft geen woorden nodig. Liefde voel je. Dat is de waarheid. Jouw ontkennende woorden zijn ondergeschikt aan mijn gevoel en mijn weten. Als deze ontkennende woorden wel de waarheid vertellen en deze woorden voelen goed voor jou, zul je daar zelf mee moeten leven. Ik neem daar afstand van want het zijn niet mijn woorden. Als ik deze woorden niet geloof zal ik daar mee moeten leren omgaan. Ik wil deze woorden loslaten want die horen niet bij mij. Ze zijn van jou. Ik weet en voel dat deze woorden niet de waarheid zijn. Maar dat is aan mij…Ik voel me goed, zonder deze woorden. Ik voel liefde.