13-4-2022

Het was even een tijdje rustig. Maar daar was je weer gisteravond. Helder en duidelijk en lekker. We zitten even weer wat dieper in elkaars buik. Vanochtend vonden we elkaar weer en daarna gingen we weer ieder verder op ons eigen pad. Het is goed en wordt alleen maar beter. Hoe ik financieel zelfstandig ga worden houdt me erg bezig. Ik wil werken maar wil altijd een vakantiegevoel, een vrij gevoel hebben zodat ik tot het einde van dit aardse leven kan blijven werken om mezelf in leven te kunnen houden. Tijd en geduld maar weer en doorgaan op mijn pad.

12-4-2022

Laat mij maar leven in mijn droom. Mijn droom is mijn werkelijkheid. De aardse werkelijkheid voelt voor mij als een illusie.

Met jou is het even rustig en het is goed. Ik heb vannacht een droom gehad dat ik heel dicht bij je was. Maar dat het toch niet echt was. Ik had het me toch allemaal ingebeeld. Het voelde niet fijn. In mijn droom leek jij ook niet op jou. Maar het maakt me ook niet uit of het wel of niet echt is. Ik voel me alleen maar steeds beter. Ook al zou het een droom zijn en niet echt, het feit dat ik me zo goed voel is het allerbelangrijkste. Ik wil alleen nog maar dingen doen waar ik blij van word.

Ik word blij als ik werk aan mijn website. Mijn verhaal, mijn leven, mijn droom. Mijn leven tussen hemel en aarde. Mijn balans vinden om zo te mogen leven.

Ik ben gister naar outdoor winkel Bever geweest en heb weer een nieuwe trui van arcteryx gekocht. Inmiddels heb ik hier al veel kleuren van. Daar word ik ook blij van. Kleding van dit merk is duur maar wel van hoge kwaliteit waardoor ik er heel lang mee kan doen en het er erg goed uit blijft zien. De naam en het logo van arcteryx verwijzen naar de Archaeopteryx, een van de vroegst bekende vogels ter wereld. Het logo is gebaseerd op het meest complete vogel skelet dat tot nu toe is gevonden.

Hoe kan de kledingindustrie verbeteren. Kwantiteit of kwaliteit? Ik ga voor kwaliteit en duurzaam. Ik kom er wel achter dat dit merk gemaakt wordt in Indonesië. Wat is dan duurzaam? Daar heeft de kledingindustrie nog een grote stap te maken.

11-4-2022

Ik had het gister koud en was rillerig. Een gammel gevoel. Ik heb veel gelegen en toegegeven aan mijn vermoeidheid. Wel heb ik nog even gewandeld. Ik kon het in eerste instantie niet verklaren. Het ontstond van het ene op het andere moment. Daarnaast heb ik ook veel verdriet over hoe nu verder en welke volgende stappen ik ga nemen.

Vandaag lees ik dat er weer een zonnestorm was. Dat kan de verklaring zijn waarom ik me gister zo voelde zoals ik me voelde als hoog gevoelig, met de kosmos verbonden mens. Leven met de natuur, leven met de zon en de maan.

10-4-2022

Wat een diep verdriet. Zoveel verdriet omdat je twee mensen hebt die van elkaar houden en dan toch niet bij elkaar kunnen blijven. Ik voel dat ik de schuldige ben dat dit gebeurt. Voor mezelf ken ik geen schuld meer. Maar van buitenaf voelt dit toch als mijn schuld. Hier wil ik geen last meer van hebben. Ik wil verder. Het is ok als anderen die schuld bij mij leggen. Ik wil niet meer dat dat mij raakt. Daarom is er nu dit verdriet. Met mezelf schuldig voelen kom ik niet verder op mijn pad. Dat is het enige wat ik wil. Verder op mijn pad van verlichting.

9-4-2022

Ik ben weer thuis. Terug van tien heerlijke dagen in Zeeland. Op de terugweg heb ik heerlijk oesters gegeten in Yerseke. Wat een zaligheid is dit toch. We genieten ook thuis nog samen van de meegebrachte oesters. Samen met vers gemaakte aspergesoep genieten we van twee produkten die op dit moment in Nederland in overvloed gegeten kunnen worden. Tegelijkertijd ben ik heel verdrietig dat ik weet en voel dat dit niet kan blijven doorgaan en kan blijven bestaan. We hebben het over de scheiding en ik heb hier veel verdriet over. Wat is de volgende stap? Een stap met veel verdriet. Maar ook een stap naar mijn eigen vrijheid. Hoe verdrietig ook. Ik krijg niet op mijn netvlies wat op dit moment de beste stap is om te maken. Alles gaat op zijn kop en het zal pijn en verdriet veroorzaken. Bij anderen maar ook bij mij. Maar het is onvermijdelijk.

Aan jouw kant is het rustig. Ik voel dat jij mij een paar stappen voor bent in dit proces. Maar ik laat je los. Dit is mijn eigen, zelfstandige bewuste keus. Maar het plaatje gaat er anders uitzien dan ik dacht en zoals ik het in mijn hoofd had. Daar gaan we weer, het hoofd, het denken. Mijn ego bepaalt mijn gedachten. Maar dat is niet meer zoals ik in het leven wil en kan staan. Mijn gevoel bepaalt mijn leven. Al dat verdriet nu is loslaten van deze manier van denken. Al dit verdriet moet ik echt gaan loslaten om echt verder te kunnen en te gaan leven vanuit mijn hart en mijn gevoel. Ik mag mijn hart nu gaan volgen. Maar ik realiseer dat dat nog veel verdriet gaat geven in mijn omgeving. Ook bij mij. Maar ik heb al twee jaar veel verdriet gehad om alles en iedereen los te laten. Dit is de laatste, maar moeilijkste stap om los te laten. Mijn geliefden. Maar het is de stap naar volledige vrijheid. Verlossing van verdriet om mijn geliefden. Maar verlossing van ’bezit’ maakt vrij. Ik heb alleen mezelf. Dat is vrijheid. Mezelf zijn en alles kunnen loslaten.

“Waarom sta ik niet open voor een aardse relatie met een andere vrouw?”

Dat is een aardse gedachte voor mij. Ik sta open voor iedereen die op mijn pad komt. Maar de onvoorwaardelijke, pure liefde is in mijn ogen echt de hoogste vorm van liefde. Deze liefde is onvervangbaar. Maar daardoor kan ik openstaan voor alle vormen van liefde. Maar dat hoeft niet in relatievorm te zijn. Dat is voor mij echt een aardse gedachte waardoor mensen denken gelukkig te worden. Echt niemand heeft iemand anders nodig om gelukkig te worden. Maar door helemaal zelf gelukkig te worden, heb ik mijn eigen grote geluk gevonden. Zo kan ik mezelf los zien van deze aardse gedachte.