Kastelen
19-6-2021
13:30
Midden op de dag 13:00(14:00?15:00?) voel ik jou. Ik ben alleen thuis dus alle tijd voor jou. Dit was Kundalini samenkomen. Zó lekker wij samen. Wat een diep genot.
Vannacht was ik alleen, dat was mijn energie. Ik was lang wakker. Er waren veel geluiden in en rond ons huis. Ik wilde jou ook heel veel liefde sturen met mijn energie. Dat was ook heerlijk. Jij bent heel veel liefde waard. Jij hebt mij ook zoveel gegeven. Wij geven het aan elkaar en liften elkaar omhoog. Zo fijn en het gaat steeds beter maar vraag me toch stiekem soms af hoe het zou zijn als we echt bij elkaar zouden komen.
Ik wil je ook fysiek bij me hebben. Je aanraken, strelen, zoenen, vrijen. Dit zou zo lekker zijn. Maar dit hebben we en delen we in ieder geval. Dit pakt niemand ons af.
Na afgelopen dagen samen met vriendinnen in een huisje doorgebracht te hebben merk ik nu dat ik alleen nog maar mensen om me heen wil waar ik energie van krijg. Al die energie van andere mensen…daar hoef ik niets mee…Loslaten
Ook ben ik te veel energie voor sommige mensen in mijn omgeving. Maar ik hoef alleen maar te zijn, ik hoef anderen niet te redden.
Moet een mens niet eerst zichzelf redden voor hij anderen kan redden?
Je zal eerst jezelf goed moeten voelen voor je anderen echt kan helpen.
Ik realiseer me dat er mensen in mijn eigen omgeving zullen wegvallen omdat de energie niet meer samengaat. Ik wil openstaan voor iedereen, maar als mensen niet openstaan voor mijn energie ga ik daar geen energie meer instoppen. Maar dat heeft niets te maken met niet meer houden van.
Ik ga mezelf niet meer wegstoppen en wil mijn eigen energie zijn. Als mensen er wel voor open staan wil ik er heel graag voor ze zijn.
Vanochtend had ik wat last van mijn bovenrug en het was heel zwaar. Ik had het gevoel dat het niet van mij was.
Ik krijg informatie door over jouw geboorteland en het raakt mij heel diep in mijn hart hoe het daar met de mensenrechten is gesteld. Dit raakt ook jouw hart.
Gistermiddag was ik in kasteel Warmelo Dat kasteel greep mij naar de keel toen ik daar rondliep. Kastelen hebben mij nooit heel erg getrokken. Maar nu ik opensta komen ze erg zwaar binnen bij mij. Ik voel weer dat ik hier niet als prinses heb geleefd. “Ik mag zijn wie ik ben” was de gedachte die de hele tijd bij mij opkwam toen ik daar rondliep. Ik heb flink met mijn handen lopen schudden om het allemaal van me af te slaan. Wat heeft zich daar afgespeeld? Is het energie van daar? Of is het energie van mij? Voel ik mezelf? Of voel ik anderen? Dit is toch nog wel een lastig stukje.
Wil ik uitzoeken wat er in vorige levens is gebeurd?
Ik heb vandaag het huis voor mezelf; heerlijk alles even laten bezinken. Ik moet toch echt weer even bijkomen van al die energieën.
Ik denk dat ik wat vaker mijn aura moet schoonmaken. Ik wil al die energieën niet meer altijd voelen.
