1-8-2021
Het was een zware dag vandaag. Er was een vriendin op bezoek en we hebben veel gepraat. Ik voelde me goed. Ik werd wel geconfronteerd met het feit dat ik voel dat ik stappen moet zetten richting een scheiding van D. Dat valt me zwaar, ik voel me schuldig naar hem. Maar ik kan zo niet verder met wie ik nu ben.
Ik voel dat mijn hele gezin uit elkaar aan het vallen is. Dat doet pijn en is niet fijn. Ik zal hier weg moeten en alleen verder moeten. Maar waarheen?
Ik wil werken met energie maar hoe ga ik starten? Dit is wat ik wil maar ik weet niet hoe ik moet beginnen en waar? Ik blijf in cirkels draaien en moet iets gaan doorbreken en verder gaan. Het is voor niemand duidelijk nu. Door zo door te sudderen, maak ik misschien alleen maar meer kapot. En dat wil ik niet. Ik wil te graag alles goed houden en bij elkaar houden. Maar dit lukt niet meer. Dit is voor niemand goed. Ik wil gaan uitspreken dat ik met energie wil gaan werken en dat ik mensen kan helpen met mijn energie. Als mensen ervoor open staan. Maar ik moet mezelf laten horen. Ik zit nu weer vast en zet mezelf wéér vast. Dit wil ik niet. Maar hier weggaan doet mij pijn.
Waar moet ik naar toe? Ik weet het echt even niet meer.
“Children are involved in your relationship”
L. zit nu in Griekenland bij jou. Heel bijzonder maar het doet me meer dan ik dacht. Ik weet soms ook echt niet meer of dit echt de bedoeling is of dat je alleen maar mijn gids bent en later afhaakt. Ik kan het me niet voorstellen maar toch moet ik daar rekening mee houden. Misschien ben ik dan straks wel echt alleen. Het zij zo. Dat zeg ik, maar het voelt toch Kak-Kut.
Waarom is dit allemaal gebeurd?
Waarom moest jij op mijn pad komen? Natuurlijk weet ik het antwoord daar wel op maar ik ben er echt even niet blij mee.