9-7-2021
Ik ben alleen, ik voel me alleen, ik moet hier alleen doorheen.
Dit is mijn proces, maar ook een collectief proces. Maar het is wel heel zwaar. Ik weet het soms echt even niet waarom dit allemaal moet. Er is vannacht weer een hoop fysiek gedaan. Ik voel mijn hart, het wordt groter. Ik voel het letterlijk onder mijn hand groter worden. Zo bizar. Ook mijn benen waren aan het werk. De hamstrings voelde ik. Ik heb ook het gevoel dat daar nog wat los moet komen. Ik wil zo graag alleen zijn. In het licht. Ik kom blijkbaar zwaar en negatief over, maar ik voel me zelf licht. Maar blijkbaar straal ik dat niet uit.
Terwijl ik juist voel dat anderen blijven hangen in het duister, het negatieve, de angst voor de Corona. Het gaat nergens anders meer over. Klaar mee. Het leven moet voor iedereen gewoon weer doorgaan alsof er niets is gebeurd.
Waarom worden er niet meer mensen wakker en zien wat er echt aan de hand is? Ik lijk wel gek dat ik er anders in sta. Ik ben soms echt geneigd om toch maar dat vaccin te zetten, maar dat ga ik niet doen. Het voelt niet goed en het lost in mijn ogen het probleem niet op. Ik kan nog wel wachten. Ik hoef niet naar grote evenementen, ik hoef niet te reizen en niet naar plekken waar veel mensen komen. Ik heb geduld en wil graag verandering zien, dat we echt verkeerd bezig zijn en veel vanuit angst leven. Ik kan het woord niet meer horen en wil er niet meer over praten. Maar hoe doe je dat met mensen om je heen die dat wel allemaal doen? Ze zijn blij met het vaccin, zelfs de jeugd. Niemand denkt meer zelf na wat goed is voor jezelf. We lossen dit niet op met een vaccin.
Ik voel alsof ik in een flessenhals zit en eruit wil. Maar ik zit vast.
Een wedergeboorte, geboortekanaal, opnieuw geboren worden. Maar wanneer mag ik er dan uit? Ik kom er niet uit wanneer ik eruit mag en kan. Ik heb vertrouwen in het universum. De flessenhals benauwd me. Ik wil er echt uit, maar wat moet ik dan doen? En waar moet ik naar toe? Ik weet het allemaal weer even niet.
Vandaag wordt mama 80 jaar. Zij is mijn aardse bron. Ik voel haar steeds dichter bij mij. Ik voel haar op zielsniveau. Het is zo fijn om haar nog bij me te hebben. Ik hou zielsveel van haar.