4-5-2021
Gister OMG 3 keer samengekomen. Zijn we samengekomen? Ik kon geen weerstand bieden tegen het sterke gevoel in mijn buik. Seks-obsessed…ik voel me gedwongen om te reageren anders word ik gek. Het voelt of jij mij forceert ⇔ Ik laat me forceren. Ik wil toch weerstand proberen te bieden de volgende keer want misschien is dat wel nodig om de kundalini energie nog meer te laten stromen. Maar OMG wat was het lekker. Dat dan weer wel. Of jij het nu bent of ik het zelf ben…het maakt niet uit, het was lekker. Er kwam weer veel energie vrij.
Vanochtend met de yoga richt ik me weer op de hamstrings en heupen. Zo vast nog, maar het komt langzaamaan losser. Als je 56 jaar alles hebt vastgezet kan ik niet verwachten dat het in een jaartje los is. Ik heb wel het gevoel dat als dat gebied los is, dat ik dan een heel stuk verder ben op mijn pad. Dan kan ik loslaten…dus ik ben er nog niet.
Maar waar wil ik zijn? Iedere keer moet ik ook weer loslaten als ik ga denken wat ik met het stukje paranormale moet gaan doen. Wat wil en kan ik ermee. Maar die gedachten weer loslaten en gewoon weer terug naar mijn gevoel helpt mij dan. Leven in het NU. Als er al een plan is, zien we het vanzelf, dan komt het vanzelf op mijn pad.
Helemaal alleen met mezelf zijn op dit moment doet me heel erg goed. Ik zou dat wel kunnen en willen. In ieder geval veel vaker alleen zijn want ik mis soms ook wel even om te praten. Ik kan wel steeds vaker heel diep naar de stilte van binnen gaan. Dan lijkt of alle geluid van buiten wegvalt. Mijn oren suizen dan en dan valt het stil. Dan zak ik heel diep weg. Dat is wel een heerlijk gevoel. En naar dat gevoel en die stem die dan spreekt, ikzelf, wil ik gaan luisteren.
Misschien is het alleen een wens om bij elkaar te komen in real life. Maar ik heb ook het gevoel dat het misschien toch niet gaat lukken in dit leven. Dat zou ik wel heel jammer vinden, maar dat is dan zo. We hebben in ieder geval wel heel veel van elkaar geleerd en dat is toch de bedoeling van een tweelingziel.
Maar het tweelingzielenproces is absoluut geen makkelijk proces om te bewandelen. Daar zit niemand op te wachten. Maar eenmaal in dat proces is er echt geen weg meer terug, je moet door, je kan er niet mee stoppen.
Je kan ook niet echt loslaten omdat die ziel dus bepaalt dat je met elkaar verbonden bent. Hoe sterk is een ziel?
Ik herinner me dat ik je schreef in het begin dat ik meer gevoelens voor je had. ”It is stronger than me” Dat was dus onze gezamenlijke ziel. Daar heb je zelf dus helemaal geen invloed op. Maar om deze ziel(en) bij elkaar te krijgen, moet/moest er eerst wel heel veel werk verricht worden. Oud zeer, pijn, karmische relaties… Dat is het moeilijkste van alles op dit moment om die los te laten.
Alleen begrijp ik soms niet helemaal dat als de zielen helemaal samen zijn, waarom er in real life geen contact kan zijn. Waarschijnlijk blokkeert dat het proces om uiteindelijk echt helemaal samen te zijn. Want eenmaal echt samen is het de hemel op aarde en doet niks anders er meer toe…
Onvoorwaardelijke pure liefde.
Dat delen wij toch maar mooi samen. Maar dit is echt niet uit te leggen aan mensen die niet hetzelfde mee hebben gemaakt.
Daarom denk ik dat het heel goed is om mijn dagboek uit te gaan werken en meer mensen iets meer te laten begrijpen van dit proces.
Maar dat het niet zomaar een verliefdheid is, is duidelijk ♥
Ik voelde gisteravond ook verdriet aan jouw kant? Wat steekjes in mijn hart. Alleen zijn, weg bij kinderen en familie? Alleen is ook maar alleen en dat is soms zwaar maar daar moeten we doorheen. Ik voel zo’n diep verlangen nu om heel dicht bij jou te zijn, samen te zijn, samen te leven, samen te werken. Maar dat is niet zo, ik ga nu alleen verder. Om mijn blauwprint, mijn diepste zelf te leven zijn er eerst nog een aantal tussenstappen te maken.
Ik ga meer tijd alleen doorbrengen.
Mijn hart volgen om uiteindelijk bij de liefde van mijn leven te komen. Hier heb ik mijn hele leven en ook vorige levens al op gewacht. Op jou, op mij, dat wij samen kunnen zijn.
Eigenlijk onbegrijpelijk, zoveel liefde ontvangen om mij heen en dan nog niet jezelf kunnen zijn. Ik had mijn lessen te leren die voortkomen uit vorige levens, zo zie ik het nu. Hoe kan het anders dat je met zoveel liefde om je heen, je niet jezelf kunt zijn…
Er zijn op dit moment weinig mensen in mijn omgeving die op het spirituele pad zitten en dat maakt soms alleen zijn, alleen voelen. Maar die tijd alleen is weer een les, het is goed om alleen te zijn, dan kun je dieper naar binnen. Ik ben nu het boek “untamed” “ongetemd leven” van Glennon Doyle aan het lezen. Fijn om te lezen en wat herkenning te hebben.
Vanaf nu wil ik alleen nog maar mezelf spiritueel verder ontwikkelen.
Dit is mijn pad, hoe mooi is dat ♥
23.00 Ik voelde me vanmiddag zo rustig en kalm, ik weet niet wat me overkomt. Dit wil ik graag zo houden.
Straks word ik wakker en blijkt het ene grote joke. 
Gebeurt dit echt? Beetje bizar gevoel wel. Ik voel wel echt een enorme rust ♥