29-4-2021
Ik wil scheiden, dit komt nu de hele tijd in me op. Ik vind het een heel vervelend woord, want eigenlijk zeg ik alleen dat ik een andere weg op mijn levenspad wil inslaan. Dat ik wil scheiden van het leven dat ik nu leef. Voor mijn gevoel leven we al gescheiden, maar ik zie en voel aan alles dat D. nog hoop heeft en zoveel van mij houdt dat hij mij niet los kan laten. Maar ik kan hem natuurlijk ook niet loslaten…
Ik weet wat ik heb, het is vertrouwd, ik voel me ook goed hier maar het begint nu wel echt te wringen dat ik niet in volledige vrijheid met mezelf kan leven op deze manier. Ik wil echt vrij zijn van lichaam en geest en ziel en dan zal ik een stap moeten maken om verder te kunnen.
Ik zie me niet op een appartementje 3 hoog achter zitten. Waarschijnlijk zal ik de camper veel gaan pakken en weggaan en misschien onderweg wat gaan werken. Ik zal alleen moeten zijn om verder te kunnen. Het is moeilijk om de pijn in de ogen van D. te zien. Maar ik zal toch los moeten laten. Ik ga hier niet meer volledig gelukkig zijn, hoewel ik wel gelukkig ben.
Maar als ik hier blijf gaat er niets veranderen aan de situatie. Het zal dan ook een moeilijke tijd gaan worden. Hoewel het voor mij denk ik niet moeilijker gaat zijn dan ik allemaal al heb gehad. Maar ik weet het niet. Maar om volledig vrij te zijn, zal ik dit wel moeten gaan doen. Er zal nog veel verdriet gaan komen maar dat hoort erbij.
Ik kan onze situatie niet meer veranderen of anders maken.
Dit is het. Dit is wat ik wil! ♥
Wat mij betreft kunnen we voorlopig echt wel in dit huis blijven wonen maar helemaal zeker ben ik daar ook niet meer van. We zullen zien.