31-1-2023
Ik ben een paar dagen in Berlijn. Koud en donker. Er hangt nog steeds een juk van de oorlog boven deze stad. Een stad van protesten. Veel graffiti. Er wordt door mensen hard gewerkt aan de vrijheid. Gevochten voor vrijheid. Nog steeds. Mensen willen licht. Maar de energie van de geschiedenis is nog overal aanwezig. De stad is ermee doordrenkt en het zal nog lang duren voor deze stad daar echt van bevrijd is. Wat daar massaal is misgegaan vindt nog steeds massaal, wereldwijd en op allerlei manieren plaats. Er worden muren geplaatst rond mensen. Er worden muren geplaatst rond het gevoel van mensen. De macht van enkelingen die macht hebben over de individuele mens. De macht mag terug naar de mens zelf. Power to the People. Een mens kan en mag nooit zijn/haar macht opleggen aan een ander. NOOIT.
Ik ben blij om Berlijn weer gezien te hebben nadat ik er geweest ben nadat de Muur gevallen is in 1989. Er zullen wereldwijd nog vele muren moeten vallen voor de mens echt vrij is en vrij kan leven. Zowel individueel als collectief.
Hoewel het goed was om te zien dat er echt hard gewerkt wordt aan deze vrijheid om Berlijn weer op te bouwen was het voor mij ook zware energie. Berlijn drukt mijn energie naar beneden en maakt me moe.
Terug in Nederland en na een nacht goed slapen voel ik me al meteen weer wat lichter. Misschien is een verblijf in steden helemaal niet meer aan mij besteed. Of voor een dag en weer weg. Ik wil niet meer dat energie van een stad nog zo op mij drukt. Hoewel ik een verblijf wel leuk vind, weet ik niet of het dit waard is om me nog zo te voelen. Ik zal het zien. Ik kan en mag deze keus altijd in vrijheid maken.