22-2-2023

Als mens levend op deze aarde wordt er in hokjes gedacht. Ik wil niet meer in een hokje geplaatst worden. Ik wil mezelf ook niet meer zien in een hokje. Toch ontkom ik er niet helemaal aan. Ik pas in het hokje van een tweelingstraal. Als ik informatie hierover lees resoneert dat bij mij en voel ik diep van binnen dat ik dat ben. Dus toch in een hokje. Kan ik nog verder dat ik ook niet meer in dat hokje hoor? Mezelf los voelen van een hokje. Kan ik nog hoger dan het hokje van een tweelingstraal?

Toch blijft het fijn als ik kan lezen over iets wat ik heel diep van binnen voel. De herkenning. Ieder mens wil die herkenning en erkenning. Ook ik. Zo voel ik me veilig en hoor ik bij een groep. Hoeveel informatie ga ik nog vinden waar ik verder ga dan ik nu aan informatie kan krijgen op internet. De informatie die bij mij resoneert en waar ik me diep van binnen goed bij voel gaat veel te ver voor de meesten in mijn omgeving. Ik kan hier niet over praten. Wanneer ga ik mensen vinden waar ik gevoelsmatig mee resoneer? Of blijf ik altijd alleen? Is dat mijn kracht? Is het daarom dat ik hier ben? Maar ik weet dat ik niet alleen ben. Toch zou ik graag meer mensen op mijn pad krijgen waar ik dezelfde trilling bij voel. Dat zou wel fijn zijn. Uiteindelijk blijf ik toch een mens levend hier op aarde.