3-11-2021
Ik heb jou gisteravond opgezocht maar voelde dat jij niet actief bij mij was. Vanwege ons tijdsverschil kan het zijn dat jij al slaapt. Als het een eenzijdig toesturen van energie is voelt het heel anders als dat we samen actief zijn. Als we samen bezig zijn hoef ik minder hard te werken… Toch lukt het dan ook om tot een hoogtepunt te komen als ik jou intensief visualiseer. Als het voor mij dan goed voelt, ga ik ervan uit dat het voor jou ook goed voelt.
Maar te voelen en weten en te spelen met energie is erg fijn en lekker. Uiteindelijk is het mijn eigen energie, maar ik weet dat het ook jouw energie is. Wij samen.
Ik volg al een tijdje Twinflamesguide op Instagram en iedere keer als ik daar tekst lees, resoneert dat en krijg ik bevestiging met wat ik voel in onze verbinding, onze tweelingzielenverbinding. Ik merk nu na een tijdje volgen dat teksten zich gaan herhalen en terugkomen. Ik voel en weet dat ik het eigenlijk niet meer nodig heb en ook dit weer kan loslaten. Er zal een moment komen dat ik hen niet meer ga volgen en echt alleen nog maar mezelf volg.
Een post van hen op 3-11 vertaald door mij van het Engels naar het Nederlands:
“We maken vaak de fout dat de tweelingzielen connectie een romantische ervaring is, omdat de gevoelens heel intens zijn. Dat is het in eerste plaats niet. Romantiek kan de icing op de cake zijn in een later stadium. Maar voor we dat krijgen, is er veel werk te doen. Hoe sneller we dit idee voor nu loslaten, hoe sneller we vooruitkomen. De liefdesbubbel fase is onze persoonlijke aas. De wortel voor onze neus duwt ons vooruit. Het lijkt of het universum wil zeggen: “Hier is wat je kunt hebben, proef maar vast wat van het paradijs op aarde. Dit is hoe je het leven voelt als je in 5D leeft”. Maar nu: ‘Terug in 3D met jou en aan het werk’. Het voelt als heel wreed om te verliezen wat we willen en waar we het meest van houden. We zijn alleen gelaten, in de steek gelaten, ongewenst en compleet verward en verwoest. We gaan jagen op die ander of rennen weg. We zoeken naar antwoorden, struikelen over de eerste artikelen over twinflames en leren dat dit anders is van alles wat we hiervoor hebben ervaren. We zijn de spirituele wereld ingeschopt en we ontwaken in hoge snelheid naar een nieuwe realiteit. Het is een rollercoaster die we nog nooit eerder hebben ervaren en we willen alleen maar dat het stopt. Alles wat we willen is om met die ander samen te zijn. We weten alleen niet hoe, omdat ons hoofd probeert oplossingen te vinden op een 3D/ego/verstand niveau. Hoewel binnen de geleerde gedragspatronen en sjablonen we één garantie hebben: we zullen nooit onze antwoorden vinden vanuit een 3D perspectief. Alles wat we geleerd hebben en tot ons genomen hebben van de 3D matrix-programmering door maatschappelijke conventies, onderwijs, school, kerk, het nieuws, de regeringen, marketing etc. is niet van toepassing op deze ervaring.
Zelfs meer dan dat: de twinflame reis dwingt ons om dit allemaal te laten vallen. Alleen dan kan een reunion/samensmelting mogelijk worden. We zullen dan verder ontdekken waarom dit het geval is. Twinflames zijn leiders in spirituele zin, niet in een status/ego zin. Het is een leiderschap om de mensheid te dienen en moeder aarde, planet earth te helpen, om mensen hun ware essentie en zichzelf terug te vinden”.
Ik heb een uur Yin Yoga gedaan. Dit is langere tijd eenzelfde houding aanhouden. Een oefening in geduld. Ik voel nog steeds mijn bovenrug-de hartstreek en probeer daar heel diep naar toe te ademen zodat mijn adem de pijn verzacht. In die houding komt de gedachte naar boven dat het niet meer is ‘denken te voelen’ en ‘denken te weten’. Het is voelen en weten geworden. Ik voel en ik weet, dus ik ben. Hier word ik blij van.
Ik heb zin om zo weer aan mijn website te gaan werken. Steen voor steen, stap voor stap. Het is nog wel een heel gepuzzel. Er wordt gedaan of het allemaal heel eenvoudig is. Maar dit is niet als je een leek bent op dit gebied.
Ik bekijk een programma op NPO Hello Goodbye
Er is een hereniging op Schiphol van een Syrisch gezin dat naar Nederland is gevlucht. De grootouders zijn naar Australië gevlucht en hebben elkaar 6 jaar niet gezien. De tranen stromen over mijn wangen als ze herenigd worden. Wat een ellende en verdriet. Een oorlog heeft nog nooit iets goeds gebracht. Alleen maar verdriet en pijn in alle mogelijk denkende vormen. En waarvoor? Dit is geen fijne wereld om in te leven.
Ook de oorlog tijdens de Corona gaat door, de mondkapjes moeten weer op…Dus ik word weer beperkt in mijn vrijheid. Er wordt weer van buitenaf iets opgelegd. Ik kan en wil straks de supermarkt niet meer in. Dat is dan zo, ik vind het prima. Laat iedereen maar zelf denken wat hij of zij hiervan vindt. Ik wil alleen maar Liefde en ik heb geduld.