2-11-2021
Het bewijs dat er meer is tussen hemel en aarde…Mijn zielsreis, de ontmoeting met mijn tweelingziel. De ziel en zielen bestaan, dat ben ik, dat ben jij.
Ik heb gisteren een domeinnaam aangevraagd om een website te starten. Ik kan niet wachten om te gaan beginnen. Maar toch komt af en toe dat stemmetje naar boven wie er nu op mijn verhaal zit te wachten… Ik zeg dan tegen mezelf dat ik heel graag mijn eigen verhaal had willen lezen toen ik zelf jong was. Maar mijn verhaal is het pad dat leven heet. Het pad waarop je mensen niet voor niets tegenkomt. Daar moet je van leren, niets gebeurt voor niets. Iedereen heeft eerst zijn lessen te leren voor je bent wie en waar je wil zijn. Bij je eigen liefde. Dat kunnen zware lessen zijn. Maar als ik om me heen kijk valt het echt nog wel mee waar ik doorheen ben gegaan in dit aardse leven. De zwaarte zit in mijn vorige levens. Ik realiseer me dat er mensen zijn die zwaardere lessen te leren hebben en er in dit leven ook niet klaar mee zullen zijn.
Op mijn website wil ik mijn verhaal gaan combineren met de foto’s van mijn reizen. Ik vind het alleen al leuk om hier mee bezig te zijn en ik doe het echt voor mezelf. Ik word er blij van en ik kan dit altijd doen als ik onderweg ben. Dit hoeft niet vanuit een kantoor te gebeuren. Ik zou het ook leuk vinden om er na een tijdje een boek van te hebben. Mijn eigen boek in mijn eigen kast. Hoe mooi zou dat zijn? Ik word blij bij deze gedachte.
Ik voel steeds meer dat diepe ademhalingen mij heel diep van binnen raken. Het zijn steeds een soort orgasmes, lichaamsorgasmes zonder dat ik zelf iets doe. Alleen maar diep ademhalen. Ademhalen als heling, zo voelt het. Dit is waarom we hier zijn, diep ademen. De levensadem, de levenslucht, de levensenergie. Dit gebeurt nog steeds allemaal omdat ik jou ontmoet heb. Ik ben dankbaar. En…ademen is vrij, het kost niets, dit is wat je mag doen om hier te zijn. Vrij zijn, vrij ademen. Als je je adem vastzet, ben je niet vrij. Je blokkeert jezelf en daardoor kunnen er rotte plekken in je lichaam ontstaan die je ziek maken. Diep ademen vanuit je buik kun je zelf leren. Daar hoef je geen dure sessies voor te volgen. Je kunt het echt helemaal zelf. Jezelf vrij en gezond ademen. De hoge ademhaling naar beneden, naar je buik halen. Om dan beter te kunnen aarden. Als we geboren worden doen we dit automatisch als baby. Wat gebeurt er dan allemaal in een mensenleven dat we dit niet meer kunnen? Of afleren?
Boek LOVE WARRIOR van Glennon Doyle Melton
Blz. 122
“Vrouwen zijn gemaakt /gecreëerd als warriors/krijgers.”
Waarom leven zoveel vrouwen dan niet het leven van een krijger? Zijn vrouwen gecreëerd als helpers? Om alleen maar anderen te helpen? Kunnen vrouwen een volwaardig leven leven als ze alleen maar helpen? Om anderen volledig te laten leven? Vrouwen gaan altijd maar door in welke situatie dan ook. Zij nemen vaak het gewicht van anderen en het gewicht van de wereld op hun schouders.
Ik wil mijn eigen Love Warrior zijn. Geen rol meer spelen, alle lagen van me afschudden. Geen schaamte, angst en pijn kan me meer raken. Dan de ware identiteit van een LOVE Warrior tonen en zo de sterkste kracht zijn op deze aarde. Ik kom van Liefde, Ik ben Liefde en ik wil terugkeren naar liefde.
Ik bekijk een documentaire over Psychose. Hoeveel aandacht is er geweest voor de ziel van iemand? Is dit alleen maar op te lossen met medicijnen? Misschien tijdelijk, maar is een psychose niet nodig voor een zelfhelend vermogen? Dit valt niet met medicijnen op te lossen, dit onderdrukt het werkelijke probleem, de echte pijn. Waar komt die pijn vandaan? Hoe serieus wordt iemand met een psychose genomen? Wordt er geluisterd naar de stemmen in hun hoofd? Mogen die er zijn? Stoppen deze stemmen door inname van medicijnen? Mogen die stemmen die komen vanuit je ziel er zijn?
Artikel over mondkapjes
Er komt nieuws naar buiten over mondkapjes die over de datum zijn…2,5 miljard mondkapjes…En vernietigd moeten worden…Hoe kun je zo’n artikel met droge ogen schrijven? Gaan er dan echt geen ogen open? Had dat geld beter besteed kunnen worden aan het hardwerkende ziekenhuispersoneel? Ik laat het maar weer los.