20-10-2021
Ik had een droom, een hand met een witte handschoen probeerde mijn slaapkamerraam open te maken. Ik liep er naartoe en ‘het’ ging weg. Ik begon hard om hulp te schreeuwen. Gelukkig was het een witte handschoen.
Gisteravond probeerde ik je te bereiken met aardse vragen. Ik kreeg geen antwoord. Ik heb iets aards, een feit te horen gekregen waardoor ik weer in de war ben geraakt en wil daar een antwoord op. Die krijg ik niet. Ben ik het dan toch alleen? Maar ik realiseer me dat dit sturen van aardse energie niet werkt. “Vind jij het fijn om de touwtjes in handen te hebben? De ‘macht’ te hebben omdat je verder bent in dit proces? Ben je alleen mijn gids? En houdt het dan op? Blijft het alleen op zielsniveau? Ik wil mijn eigen touwtjes in handen hebben maar het lukt me niet om me los te koppelen van jou. Ik wil ook een gids zijn voor anderen. Maar dat zal altijd een andere gids zijn dan dat ik bij en voor jou voel.
Er is voor mij geen twijfel over onze liefde, maar toch…Woorden zouden me niet meer moeten raken waardoor ik weer ga twijfelen. Ik weet het zeker. Ik weet. Dat moet ik vasthouden. Wij komen alleen in liefde bij elkaar, onze ziel. Het is nu niet belangrijk dat ons aardse zijn bij elkaar komt. Wij zijn al samen en zijn samen op dit bijzondere pad. Ik leer nog iedere dag. Ik hoef geen aardse antwoorden meer. Vertrouwen en luisteren naar mijn intuïtie.
De rol van meisjes in onze samenleving. Met twee opgroeiende dochters komen er relaties en liefdes in hun leven. Allerlei voorbehoedsmiddelen komen langs waarover nagedacht moet worden als je niet zwanger wil worden. Dat blijft uiteindelijk de zorg van de vrouw: hoe vrij kun je dan genieten van seks als je in angst bent om niet zwanger te worden. Veel geloven hebben pas seks als je je ware partner gevonden of toegewezen hebt gekregen. Dan pas kun je seks hebben want dan kunnen en mogen er kinderen komen. Maar wat als je dat niet wil? En je wil genieten van seks? Zonder angstig te zijn? Dat is toch wel een dingetje. Seks als onderdeel van de liefde maakt mensen open en daarbinnen zou er meer aandacht mogen zijn voor het vrouwelijk orgasme. Niet alleen de man is belangrijk. Vrouwen mogen meer gaan genieten en zo meer in hun eigen kracht komen. Maar als je jong bent komt daar toch een stukje angst bij kijken om niet zwanger te worden. Dat is zo jammer.
Een onzichtbaar bewustzijn. Waarom word ik blij van mijn ziel? Waarom ben ik blij met mijn ziel? Ongrijpbaar, hoger bewustzijn. Ik voelde me net heel licht worden en in een trans zakken. Toen kwamen deze vragen bij mij op. De ziel, intuïtie, gevoel. Het blijft toch allemaal bijzonder. Hogere machten, hogere energie, lichtenergie. Zware energie van de aarde loslaten, dit resoneert niet meer met mij. Maar wat moet ik dan nog hier? Dat licht en die liefde doorgeven. Door te zijn. Mijn fontanel is heel warm en mijn oren suizen. Al mijn energiepunten staan steeds meer open. Ik ben klaar voor nog meer licht.
Citaat uit “Lichtwerker”van Sahvanna Arienta.
Blz. 42 “Onthoud dat lichtwerkers, omdat ze supergevoelig zijn, de donkere energie kunnen absorberen van anderen om hen heen of zelfs van het collectief, en de effecten daarvan voelen. Daardoor hoeft het lijden dat ze voelen niet altijd dat van henzelf te zijn. Het is belangrijk je bewust te zijn van deze collectieve donkere energie, zodat je er niet onaangenaam door verrast wordt. Met name omdat je als lichtwerker hier bent om voor de hele planeet de donkere energie in balans te brengen en te veranderen.”
Vaccins
Ik voel mijn bovenarm. Het lijkt of ik al die vaccins van iedereen in mijn bovenarm voel. Dit wil ik niet voelen, laat het verdwijnen. Dit voelt niet goed.
Ik ben weer even heel verdrietig. Ik trap toch iedere keer weer in de valkuil van praten over het vaccin. Ik word als gezonde niet-gevaccineerde gezien als de schuldige van het doorgaan van het virus…Heel verdrietig. Wat maakt me dan zo verdrietig? Het raakt me zo diep dat ik weer niet mag kiezen voor mezelf. Ik heb 56 jaar niet geleefd naar wie ik echt was. Naar mijn natuurlijke zijn. Nu doe ik dat en maak de keuzes die ik wil maken en dan word ik door de aardse wereld niet met respect behandeld. “Want door jou komen we niet verder met dit virus”…En dat raakt me.
Ik kan wéér heel boos worden, maar ik heb echt geen zin om met de massa mee te doen. Dan sluit ik me wel op en hoef ik er niets meer mee te maken te hebben. Ik heb echt steeds meer moeite met mijn aardse leven en mijn aardse familie. Ik hoor hier niet bij, ik pas hier niet bij. Ik wil alleen nog maar leven zoals ik wil leven. Misschien moet ik meer op zoek naar andere zielsfamilies die ook denken en voelen zoals ik. Ik weet dat die er zijn. Ik ben niet alleen maar het is echt lastig dat ik dit bij niemand in mijn omgeving hetzelfde voel. Hoeveel ik ook van iedereen hou. Maar ik ben echt helemaal klaar met dit C gedoe. Wat een zware energie hangt er op deze aarde. Het is voor mij steeds moeilijker om mee om te gaan als de ziel die ik nu ben.