12-12-2021
Gisteravond voor het slapengaan en vanochtend met wakker worden voelde ik diep verdriet van alleen voelen in dit alles. Diep, diep huilen en voelen dat ik alleen sta in dit proces en het met niemand kan delen wat ik voel. Wat zou ik dat graag doen. Niemand begrijpt mij. Ik kan niets meer zeggen, of niets zeggen. Ik doe alleen maar moeilijk en ook mijn kinderen begrijpen mij niet meer. Ik voel alleen maar meer dat ik mijn mond wil gaan houden en dat het inderdaad helemaal mijn proces is. Ik voel weer een laagje van die ui afgepeld. Ik voel me wel steeds krachtiger maar ik zou dit zo graag met medelotgenoten willen kunnen delen. Maar die heb ik niet in mijn eigen omgeving en dat vind ik zwaar nu. Ik weet ook niet waar ik die ga vinden of moet gaan zoeken. Dit hoort wel bij mijn proces, dat voel ik wel. Maar het is echt af en toe niet makkelijk. Jaren van afzondering en diep terug naar mezelf. Maar ik verblijf natuurlijk wel in een gezin en heb aardse dingen te doen. Maar dit wordt wel steeds moeilijker. Hier zijn. Terwijl dat juist mijn missie is. Hier ZIJN.
Maar er gebeurt nu zoveel op deze aarde met allemaal angstige mensen om me heen. Ik voel me hier steeds minder mee verbonden. Maar om wel feeling met deze aarde te houden is het wel goed de situatie waar ik in zit. Maar het is wel moeilijk dat IK niet begrepen wordt. Ik zoek niet naar bevestiging, die heb ik bij mezelf. Maar ik zou zo graag willen delen en dat mensen dit gevoel dan herkennen. Ik voel me niet alleen omdat ik weet dat er meer mensen zijn zoals ik, maar ik heb ze niet in mijn omgeving. Hoe kom ik daar dan mee in contact? Ik voel steeds meer de behoefte om me terug te trekken. Op mezelf, bij mezelf. Deze aarde voelt niet meer goed. Deze manier van leven voelt niet meer goed voor mij. Ik wil verandering.
Geloof en vertrouwen.
Vertrouwen gaat verder dan geloof. Ik geloof in mezelf, ik geloof in anderen. Een geloof kan opgelegd worden aan anderen. Maar vertrouwen kun je niet opleggen aan anderen. Anderen kunnen jou ook geen vertrouwen opleggen. Vertrouwen in jezelf kun je alleen maar zelf zijn en hebben. Daar kan niemand anders iets aan veranderen. Doordat veel geloven van alles opleggen aan mensen zijn mensen minder gaan vertrouwen in zichzelf. Door geloof is er veel misgegaan in de wereld. Veel oorlogen zijn ontstaan en uit geloof is nog maar weinig goeds gekomen. Geloof en vertrouwen kan alleen maar in jezelf zitten. Dit kan je door niemand anders jezelf laten opleggen. Als je zo kunt gaan leven, kan het nog goed komen met de mensheid. Maar niet als anderen jou maar blijven opleggen wat jij MOET geloven. In alle vormen van leven. Ik geloof en vertrouw alleen nog maar mezelf en dat wil ik uitstralen. Geloof, vertrouwen en eerlijkheid, jezelf recht in de spiegel kunnen aankijken. Hoeveel mensen kunnen dat? Hoeveel wereldleiders kunnen dat?