13-11-2021
De Medbeds houden me bezig. Wat zijn dit? En wat gaan ze doen? Gaat dit de toekomst veranderen? Ik heb mijn eigen toekomst veranderd, maar kunnen deze bedden de mensheid helpen om beter te worden? Of blijven de meeste mensen leven in 3D? Ik zou graag verhalen willen horen en lezen van mensen die al in deze bedden hebben gelegen. Heeft dit hun leven veranderd? Blijf je echt langer jong en gezond? Niks is wat het lijkt dat het is. Er is al veel te vinden op internet hierover maar het wordt nog niet naar buiten gebracht door de mainstream media. Waarom niet?
Ik lees over duistere gangen, zijn die er echt? En verdwijnen er veel duistere personen? Macht en geld? Kunnen we echt blijven hangen in de pillenwereld? Blijven we echt alleen aan symptoombestrijding doen zodat de big pharma maar door kan blijven verdienen? Is dit echt wat we willen?
De mens zou in zijn geheel beter moeten kunnen worden en een leven kunnen leiden zonder pijn. Dit kan, maar niet door er alleen maar pillen in te stoppen. Maar de meesten geloven nog steeds dat dit de oplossing is. Ik inmiddels niet meer. Ik lees en voel dat er veel gaat veranderen, maar weet niet op welke termijn. Dit kan best nog wel lang duren. Maar eerst zal dit opgebouwde systeem van eeuwen helemaal moeten instorten.
Gaat het leger iets bijzonders doen? Er wordt hard gewerkt achter de schermen. Ik sta open en wil alleen nog positief nieuws. Dat is lastig om te filteren als we gebombardeerd worden met eenzijdig belichte verhalen achter de pandemie. Het zijn zware tijden maar ik ga mijn energie proberen hoog te houden.
Tijdens mijn wandeling richting Warnsborn heb ik weer veel verdriet. Ik mag niet meer zeggen en denken wat ik vind en voel. Zelfs niet bij mijn kinderen en mijn familie. Ik denk en voel niet wat de massa denkt. Dat zou echt een stuk makkelijker zijn want dan hoef je alleen maar te doen wat anderen zeggen dat je moet doen omdat zij weten wat goed is voor jou.
Maar ik hoor nu eenmaal bij een minderheid die anders denkt dan de meesten tijdens deze pandemie. Ik volg niet meer en hou me niet aan de regels en dat maakt alleen voelen, ook in mijn gezin. Ik voel dit als de hel op aarde waar we in beland zijn. Ik wil alleen nog maar de hemel en laat me door niemand dwingen om aan dit spel mee te doen. Ik word niet meer gehoord en niemand wil mij horen. Ik voel liefde maar zie geen licht meer. Ik ben licht maar het voelt donker en zwaar met de mensen om me heen die er anders over denken dan ik.
