26-11-2021
Ik kan niet meer niet aan je denken, ik kan niet meer je niet voelen. Wij zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden in pure onvoorwaardelijke liefde.
Ik wil me terugtrekken uit deze maatschappij en afstand nemen van de mensen die dit zichzelf aan laten doen en van mensen die anderen dit aan doen. Ik voel me hier niet meer mee verbonden. Dus terugtrekken voelt voor mij op dit moment het beste. Zo ga ik nog verder bij mezelf naar binnen om uiteindelijk helemaal naar buiten te komen als mijn ware zelf.
Een behandeling op afstand.
Ik doe een behandeling op afstand maar het lichaam voelt als zware energie. Dit lichaam zit vast en ik voel dat ik daar niet aan wil komen. De ziel is licht en die voelt als los van het lichaam. Kan ik zo het lichaam toch wat verlichten?
Gedachten over mijn proces komen langs. Ik ben mijn hele leven nooit tot mijn kern gekomen, nooit geleefd vanuit mijn ware natuur. Na mijn ontmoeting met jou is mijn valse ego, mijn huis volledig ingestort. Zelf heb ik mijn huis weer langzaam op moeten bouwen. Dit werken aan mezelf zal altijd door blijven gaan. Dat is alleen maar mooi. Maar ik mag nu wel gaan genieten van mezelf. Wie mee wil met mij, gaat mee. Dat is niet aan mij. Ik blijf mijn gedachten vanuit het diepste van mijn ziel, vanuit mijn oergevoel opschrijven. Dat is fijn voor mezelf zo lang als het duurt.