11-1-2022
Het is alweer enige tijd geleden dat dit gebeurde. Ik krijg een orgasme in mijn slaap. Waarom hoor ik hier nooit wat over? Waarom praat ik hier niet over? Ik ben toch niet de enige die dat meemaakt? Dit gebeurt vaak als iets spannend is in mijn droom. Ik vraag me nu af of ik dit alleen ben en heb. Of voel jij dit ook? Ik weet het niet maar ik weet wel dat het lekker is. Ik voel me nu echt zo lekker en vrij.
Ik ben niet bang voor de dood. Als ik dit kan loslaten ben ik ook niet meer bang om te leven. Het leven loslaten en alleen maar liefde zijn. Dan ben ik vrij, dan voel ik me vrij. Dat is wat er nu gebeurt. Ik ben blij met mijn leven. Ik wil leven zoals ik wil leven. Dat moet iedereen voor zichzelf bepalen. Alles wat ik doe, doe ik voor mezelf. Uit liefde voor mezelf. Voor niemand anders. Daarom gaat dit vaccin nu ook niet in mijn lichaam. Ik kan nu nog leven zonder vaccin, ik wil leven zonder angst. Ik ben vrij om deze keus te maken.
Mensen worden ziek als ze dit vaccin laten zetten. Maar is de natuur niet zo geregeld dat je weerstand opbouwt als je deze ziekte krijgt? Heb je daar een immunsysteem voor gekregen? Als je immunsysteem gezond is, heb je dit vaccin dan nodig? Maar deze discussie ga ik niet meer aan. Iedereen maakt hierin zijn eigen keuze met wat goed is voor je eigen gezonde lichaam. Als een vaccin voor 90-100% een ziekte kan voorkomen ga ik er opnieuw over nadenken. Ik wil nu geen proefkonijn zijn.
Ik zit een middag in het ziekenhuis en voel heel veel weerstand als ik daarbinnen ben. Ik heb heel veel bewondering en respect voor de mensen die daar werken. Mijn hart klopt sneller en ik voel me hier niet goed. Toch zal ik hier een weg in moeten vinden om hier mee om te gaan. Als ik niet ziek een ziekenhuis inga, voel ik me ziek als ik naar buiten ga. Het duurt even voor ik deze energie weer kwijt ben.
Als ik de mens vanuit een holistisch geheel bekijk, wordt er in een ziekenhuis over het algemeen alleen maar gewerkt aan de gevolgen van een diepere oorzaak van een probleem in een mens. Is het niet beter om de oorzaak aan te pakken? Als er klachten zijn en je hebt ergens last van, worden er medicijnen ingestopt en is het probleem (voor een tijdje) opgelost. Artsen hebben ervoor gestudeerd en weten wat goed is voor jou. Er is heel veel vertrouwen in artsen. Maar zou het goed zijn als er van twee kanten naar een patiënt gekeken zou kunnen worden? Samenwerking tussen reguliere artsen en een meer holistische benadering? Zou dat niet een verbetering zijn van de gezondheidszorg in het algemeen?