25-7-2022
Het is een aardse gedachte dat ik wil samenkomen met jou. Ik wil niemand uit mijn leven. Ik wil er alleen maar iemand en anderen bij. Dit is wat ik voel. Als mijn hoofd gaat werken raak ik in paniek. Waar wil ik wonen, wil ik alleen wonen? Moeten we echt uit elkaar? Moeten wij wel samenkomen? Is onze energie niet veel sterker als we niet bij elkaar komen? Als ik mijn ziel laat spreken wil ik iedereen samen hebben in licht en liefde. Dat is wat ik wil. Ik ben verbonden in energie met iedereen. Iedereen mag in mijn leven zijn. Als ik mag zijn wie ik wil zijn. Met de mensen die ik ook in mijn leven wil. Een man, een vrouw, kinderen, allemaal. In licht en liefde. Zonder elkaar vast te leggen, open. Onvoorwaardelijke liefde kent geen grens. Dit is wat ik voel. Alles is mogelijk vanuit liefde. Open zijn en open leven. Maar niet meer alleen.
Toch weet ik steeds minder zeker of wij wel aards bij elkaar gaan en moeten komen. Onze licht en liefdes energie is zoveel sterker als we niet bij elkaar zijn. We zullen zien wat de toekomst ons gaat geven. Maar voor nu heb ik alleen het nu.
Tijdens mijn Yoga meditatie komen er hele sterke gedachten door van iemand in mijn naaste omgeving die een aantal jaren geleden is overgegaan. Ik krijg niet van mijn netvlies hoe deze overgang is gegaan. Al eerder kwamen er sterke gedachten door en heb ik geprobeerd om deze energie voor mezelf goed te laten voelen zodat er rust zou komen voor mezelf maar dan misschien ook voor de ander. Ik voel dat ze naar het licht wil. Haar ziel wil naar het licht. Ik stuur mijn energie naar haar en stuur haar naar het licht waar ze samenkomt met anderen die zij liefhad en die al eerder waren overgegaan. Ik zie haar nu in het licht en hoop dat ze nu de rust gevonden heeft. Ook zelf voel ik nu rust en is zij van mijn netvlies af. Mijn hart voelt nu goed als ik aan haar denk. Dat is fijn.