14-7-2022
Het was een pittige dag gister na de aardse informatie die ik ontving. Het was ook een supermaan die zijn werk deed. Ik heb veel gehuild. Ik voel me zo alleen en wil hier niet meer zijn. Ik ben mijn hele leven niet eerlijk geweest naar mezelf. Ik heb in en met mijn eigen leugen geleefd. Ik heb afgelopen jaren ook van alles gedacht en gevoeld en dit blijkt nu ook niet te kloppen. Mijn wereld stortte weer even in. Niet fijn. Ik voelde zware energie. Maar ik wil jou niet meer voelen en ook niet meer zien. Het is goed zo. Laat me maar los, dan laat ik jou los. Ik wil verder met mijn leven en open gaan staan voor nieuwe mensen in mijn leven. Ik wil een nieuwe stap gaan maken in mijn leven. Deze wereld voelt zo niet goed meer voor mij. Ik weet het even niet meer wat te doen. Ik wil meer zingeving en werken maar hoe wat en waar? Ik voel me nu echt nutteloos. Maar ook dit is goed om te voelen. Want ik weet dat ik dat niet ben.
We hebben toch geen vergelijkbaar leven geleefd. Hoe heb ik afgelopen jaren dan toch weer zo in een leugen kunnen leven? Mijn eigen leugen en invulling van gedachten hoe een situatie eruit zou zien. Ik wil stoppen met mijn gedachten allemaal in te vullen. Alleen maar voelen. Maar blijkbaar klopt dat gevoel dan ook niet. Ik heb dit willen voelen en zien en geloven. Maar wat is de waarheid? Ik wil vanaf nu alleen maar mijn eigen waarheid. Liefde. Ik ga maar weer proberen om je los te laten. Jouw energie niet meer opzoeken. Ik hoop echt dat dat lukt. Loslaten.