14-2-2022
Het gaat niet om mij, het gaat niet om jou, maar om iets groters dan wij. Dat is wat ik sterker en sterker heel diep van binnen voel. De liefde leven, leve de liefde. Het weekend heb ik je minder gevoeld en dat is even heel erg fijn. Even rust in deze turbulente tijden. Ik voel mezelf steeds meer nu ik even meer alleen ben met mezelf. Ik voel dat de energie zo veel beter voelt dan afgelopen twee jaar. Ik zit met mijn lichaam vastgekleefd aan deze aarde, terwijl mijn ziel alleen maar steeds verder naar boven wil. Voorbij de wolken, naar de sterren. Zo voelt het. De aantrekkingskracht naar boven is enorm. Daar is het goed en mooi, daar is vrede en liefde. Waarom op deze aarde dan niet? Waarom kan de mens dit niet aan? Het is de mooiste manier van leven. In licht en liefde. Waarom moet een mens zoveel lijden? Waarom? Ik wil dat niet meer en ik wil dat anderen dat ook niet meer hoeven te doen. Ik zou van bovenaf heel veel liefde over deze aarde willen uitstrooien. Samen met heel veel anderen. Eén voelen met het Oneindige, dat is wat ik voel.
Samenkomen met jou was weer de hemel. Als wij nu fysiek samen zouden zijn, zou dat afleiden van onze missie. Dus wij komen alleen maar hemels samen. Als daar de missie is volbracht, kunnen wij dan fysiek samen komen?
Wij zijn twee fysieke zielen. Een tweelingziel deelt één ziel. Heeft een ziel ook onderdelen? Dat voor ons allebei de ziel anders is opgedeeld? Als het al één ziel is maakt deze ziel niet dezelfde beslissingen. Ik blijf me afvragen waarom de ene helft van de ziel wel een vaccin neemt en de andere helft niet. Ik kan dit voor mezelf niet verklaren. Betekent dit dat het dan toch niet één hele volle ziel is die je samen deelt? Je deelt de liefde van en met die ziel. Maar aards maak je andere beslissingen. Maar de liefde staat boven aan. Dat is onze ziel. De rest is maar bijzaak en totaal ondergeschikt aan de onvoorwaardelijke pure liefde van onze ziel.