3-12-2022
Dit zijn aardse woorden die ik tegen jou heb gezegd toen we allebei nog in Dubai waren. Ik voel nu steeds dieper en begrijp steeds beter wat er bedoeld wordt als er gezegd wordt dat Jezus terugkomt naar de aarde. Het is niet één persoon. Het zijn heel veel mensen die het licht, wat Jezus was, voelen in zichzelf. Verlicht zijn en verlicht worden en dit licht verspreiden. Het verhaal van Jezus is al eeuwenlang vertelt en staat geschreven in de bijbel. Als ik ga lezen over Jezus zijn de kernwoorden licht en liefde. Dat is wat ik ook diep van binnen voel en dit is wat verspreid moet worden. Maar of dit nu Jezus, God, Allah, het Universum, de kosmos heet, dat is voor mij allemaal hetzelfde. Het is een mooi verhaal, dat je kunt navertellen. Maar uiteindelijk moet je je eigen verhaal vertellen en leven vanuit deze liefde en dit licht. Zo wil ik leven. Onze ontmoeting is bedoeld geweest om dit licht te openen en deze liefde te kunnen en mogen leven. Een incarnatieproces op deze aarde. Een ervaring om ook de liefde van een vrouw heel diep te voelen. Maar dat dit altijd gemixed is met het mannelijke.
Waarom zie ik in kerken met name mannelijke beelden met een verlicht hart en geen/weinig beelden van vrouwen met een verlicht hart? Waarom worden met name vrouwen afgebeeld met een kind en niet mannen met een kind? De liefde voor een kind is niet alleen van een vrouw maar evengoed van een man. Hebben we al heel lang het verhaal gehoord dat vrouwen er voornamelijk moeten zijn voor hun man en voor hun kind en voor anderen? Mogen ze er dan niet zijn voor zichzelf? Waar is de balans?
Zijn wij daarom op elkaars pad gezet? Dat een vrouw ook een verlicht en vrij hart heeft en dit mag zijn en mag delen? Dat je er niet alleen maar hoeft te zijn voor anderen. Dat we er in eerste instantie moeten zijn voor onszelf. Als dat kan dat we er dan pas kunnen zijn voor anderen.
Mijn hart is verlicht. Ik voel de kracht van licht en liefde in mezelf, gestuurd vanaf boven. Ik ben niet alleen. Ik voel me niet alleen. Ik ben en voel licht en liefde.
15:00 Ik maak een wandeling door het bos waar eeuwenoude bomen staan. Ik voel me als een boom. Eeuwenoud met mijn diepe wortels diep verankerd in de aarde en mijn takken reikend naar de hemel. Stevig en krachtig. Denkend als een boom hoop ik dat de mens mij niet meer omhakt en afzaagt. Ik als mens met de kracht van een boom laat me niet meer omhakken en afzagen door een mens. Krachtig tot in de eeuwigheid. Zuurstof in en uit ademend. Geven en nemen. Alles van mezelf verbonden met de natuur. De grote natuur.