30-11-2022
55⇒10=1 / 58⇒13=4 / 1+4=5⇔VRIJHEID
Gisteravond diep verdriet omdat ik me heel schuldig voel over wat ik mijn naasten aandoe door voor mezelf te kiezen. Schuldig omdat ik niet voor mezelf mag kiezen maar voor anderen moet kiezen. Moet ik alleen voor anderen kiezen, er voor anderen zijn? Mag ik voor mezelf kiezen en mezelf zijn? Diep van binnen voel ik dat ik mezelf mag zijn. Toch is er het aardse schuldgevoel. Dat is pijn. Gaat deze pijn ooit over? Ik voel dat die pijn minder wordt maar er nog steeds is. Als ik voor mezelf kies, kies ik ook nog steeds voor hen. Vanuit volledige liefde voor mezelf. Maar kunnen mijn naasten dit zo zien?
Ook duizelt het en heb niet helemaal op mijn netvlies waar ik wil gaan wonen en hoe het financieel allemaal gaat als we uit elkaar zijn. Hier maak ik me toch wel wat zorgen over. Ik weet dat het geen zin heeft om me zorgen te maken en dat er wel een oplossing komt. Na een nacht slapen voel ik me weer wat lichter en zie ik het allemaal weer positiever. Wat een goeie slaap toch allemaal doet. De slaap heelt veel pijn en maakt pijn zachter.
Ontkennen. Met woorden heb jij mij ontkend. Ik heb jou niet ontkend maar ontkende mezelf. Onze ziel was niet heel maar ontkende de enorm sterke verbinding tussen ons niet. Dat deden wij zelf. Ons aardse zelf. Ons aardse zelf is nu aardig ver geheeld. Onze ziel is warm, zacht en lief en is al lang samen. Alleen ons aardse zelf leeft nog gescheiden. Ook onze aardse zelven willen uiteindelijk samen zijn. Maar dit kan nog niet en ook dit is goed. Aards verdriet, schuld en pijn worden echt steeds minder waardoor er alleen maar meer heling is om uiteindelijk vrij te zijn van al deze lasten. Een leven in vrijheid. Volledige vrijheid in puur liefde.