15-11-2022
Ons hart schoof in elkaar. Als een Siamese tweeling die fysiek verbonden is. We waren lang samen. Via zachte tintelingen door mijn lijf waren we in gesprek. Ik zag je helder voor me. Het is niks anders dan sterk denken aan jou en visualiseren. Jou lichamelijk voor me zien doe ik door momenten voor mijn geest te halen van de tijd dat we elkaar nog aards zagen. Maar ook zonder dit te doen voel ik onze ziel. Het was een fijn gesprek. Telepathisch praten via de kosmos. Energetisch praten via de verbinding van ons liefdeshart. Voor altijd en eeuwig verbonden zijn. Dit weten en voelen is en blijft bijzonder. Rustig worden bij elkaar, bij elkaar zijn, elkaar opzoeken.
De aardse energie was gister weer heftig en ook tijdens mijn wandeling kon ik het niet loslaten. Mijn hoofd kreeg ik niet stil. Verdriet en onrust en ik ben niet blij met deze wereld die van de ene crisis naar de andere rolt. Crisis, tekorten, negativiteit. Ik wil dit niet meer en voel dit niet meer voor mezelf. Mijn crisis ligt achter me en voor mij is er alleen maar overvloed. Ik wil alleen nog maar positief in het leven staan. Toch zijn er nog lastige momenten om mezelf zo staande te houden. Maar na ons samenzijn vanochtend kan ik er weer even tegen. Pfff, wat is het soms zwaar om in deze wereld te leven. Ik wil een licht leven in liefde. De hemel op aarde leven. Daarom zoek ik jou op. Wij gaan samen die hemel naar de aarde halen. Alleen maar door samen licht en liefde te zijn.