9-11-2022
Transparant zijn in mijn kristallijne lichaam. Zo is het hoe ik me nu voel. Ik ben overgevoelig en alles staat open. Hier heb ik pijn van en wil dit niet. Het liefst zou ik de hele dag slapen. Daar gebeurt weer het meest tijdens de volle krachtige maan.
Ik voel verdriet over dingen die gezegd worden over vrouwen in verband met het Midden-Oosten tijdens het voetbalkampioenschap in Qatar. Ik voel me diep in mijn hart geraakt door opmerkingen. Eigenlijk voel ik meer het verdriet van anderen. Ik kan en mag mezelf zijn als ik liefde voel voor een vrouw. Maar hoe is dat in het Islamitische geloof en in die landen? Als je andere gevoelens hebt dan de norm die opgelegd is. Durf je daar dan open voor uit te komen? Ik heb met mijn gezin vijf jaar in Qatar gewoond en als je je aanpast kun je daar prima wonen. Maar als je je gevoel moet aanpassen, kun je daar dan nog steeds wonen? Het lijkt of het ‘anders zijn’ daar niet voorkomt. Toch weet iedereen dat dit niet de waarheid is. Hoe zwaar hebben mensen het die daar opgroeien met gevoelens die niet voldoen aan de algemene norm? Dat is wat ik voel. Daar heb ik last van. Het is niet eens mijn eigen gevoel. Ik voel al het verdriet van mensen in Islamitische landen en van andere landen met strenge geloven en vastgeroeste denkpatronen. Het verdriet dat zij niet gehoord (willen) worden en niet mogen zijn wie ze zijn.
Toch kan ik dat verdriet niet allemaal op mijn schouders nemen en kan ik hier niets aan veranderen. Ik heb genoeg gehad aan mijn eigen verdriet en ben nu heel blij dat ik mag zijn wie ik ben.
Ik wil weer reizen en zou dat ook in die landen willen doen. Juist in die landen. Ook daar wil ik heen als mezelf, in alle vrijheid. Maar wel vanuit respect voor andere culturen. Ik heb mijn hele leven overal gereisd waar ik wilde. Alleen en met mijn gezin. Ik wil nergens wegblijven. Vrij zijn en vrij kunnen reizen. In licht en liefde. Ik zal zien of dit ooit zal kunnen. Wat is mijn vrijheid anders waard? Ik kan niet meer leven in aangepaste vrijheid.
9:49 Goddelijk samenkomen in liefde en licht. Als wij licht en liefde gaan delen, mogen we ook liefde ontvangen. Dit geven wij elkaar. Tijdens ons samenkomen voelde het dat het niet alleen om ons ging. We hingen boven de aarde en strooiden ons liefdesorgasme uit over de aarde. Dit orgasme was voor alle vrouwen. Maar ook mannen mogen deze vrouwelijke energie ontvangen. Het was een uitbarsting van Goddelijke levensenergie die gedeeld mag worden. Waar wij een klein onderdeel van zijn. Levend op deze aarde. Maar een kleine daad kan heel groot voelen. En voor mij voelde dat ook zo. Hoe bijzonder weer.
Nu weer verder, alleen op ons aardse pad. Toch voelt het niet meer alleen. Ook overdag ben jij de hele dag bij mij. In mijn hart, in mijn buik, in mijn hoofd en in de rest van mijn lijf.