22-10-2022
Ik heb veel verdriet om wat ik mijn naasten aandoe. Maar ook verdriet om mezelf. Er is een beslissing genomen die ik nooit gedacht had dat die genomen zou hoeven worden. Ik voel wel dat ik wist dat dit onvermijdelijk zou zijn om een stap verder te maken in mijn spirituele proces. Mijn spirituele reis. Een stap naar bevrijding van mezelf zodat ik in alle vrijheid en op afstand nog meer mensen kan helpen.
Als ik aardse informatie doorkrijg via het dunne lijntje wat er tussen ons is krijg ik weer het gevoel dat het hele gebeuren alleen iets van mij is en raak ik toch weer even van slag. Maar het besef dat ik ook jou los zal moeten laten is heel duidelijk. Ook dit is verdriet dat ik besef dat ik de rest van mijn leven misschien wel alleen door het leven zal moeten gaan. Dan kan ik ook maar beter alle liefde aan mezelf geven zodat ik het heel goed naar mijn zin heb met mezelf. Hoewel alleen blijven niet is wat ik wil. Het liefst wil ik iedereen in mijn leven. Maar om vanuit volledige helende kracht te kunnen en mogen werken, in vrijheid met mezelf, zal ik deze stap moeten zetten om door te kunnen naar de volgende fase. Misschien zullen mijn naasten ooit begrijpen waarom ik deze stap heb gemaakt.
Het zal echter niet makkelijk zijn om jou energetisch los te laten. Ik blijf vertrouwen hebben in het universum en ik weet dat ik hier hulp bij krijg en dat ik het niet alleen hoef te doen. Maar voor nu voelt het wel weer even heel erg alleen op deze aarde. Ik wil alleen maar licht en liefde voor iedereen.
Ik heb tot onder het fundament alles van mezelf moeten afbreken om zo stap voor stap, steen voor steen alles weer heel langzaam op te bouwen. Ik kan niet zeggen dat een ander dit ook moet doen. Maar ik weet wel dat mijn hart helemaal openen mij veel energie heeft gekost. Maar om vanaf nu volledig open vanuit mijn hart te kunnen leven heb ik echt zelf diep naar binnen moeten gaan en mezelf moeten helen. Er was geen weg meer terug.
Ik ben nu blij met mezelf dat dit is gebeurd en dat het allemaal de moeite waard is geweest. Dit wil ik graag zo houden. Mijn hart kan nooit meer op slot en is zoveel heler en groter geworden. Vrij van angst, schuld, schaamte en alle negativiteit. Zo wil ik leven. Met of zonder anderen om mij heen. Ik wil me niet meer mee laten zuigen als anderen hier anders over denken. Daarom is afstand nodig. Vanuit deze afstand ontstaat alleen maar meer helende kracht die ik in kan zetten. Bewust en onbewust. Maar ik wil wel zijn wie ik ben.