Arnhem 20-3-2020
Ik heb vandaag een mail gestuurd naar mijn twin omdat ik voelde dat ik haar wilde uitleggen waar ik afgelopen maanden mee bezig was geweest. Ik heb daar geen reactie op gehad. Maar ik wist ook dat dat niet ging gebeuren.
De tijd tussen 20 maart en 18 september 2020
Er zit een ‘gat’ in mijn dagboek, maar ook een ‘gat’ in mijn leven. Ik ben zo diep gezakt en alle fundament is onder mij uitgehaald in deze tijd. Voor mijn gevoel kan een mens niet dieper zakken. Ik wist echt niet meer wie ik was en wat er allemaal met mij gebeurde.
Ik heb in deze tijd niets opgeschreven maar er is heel veel gebeurd met mezelf maar ook met ons samen als gezin. Ik heb heel hard gewerkt om mezelf te vinden en om er ook weer te kunnen zijn voor mijn gezin. Ik weet niet precies in welke vorm er schade is ontstaan en wat het met mijn gezin, met D. en de meiden echt heeft gedaan. Iedereen verwerkt dit op zijn/haar eigen manier. Er was veel verdriet, pijn en veel “donkere nachten van de ziel”. Ik heb veel hulp gehad van buitenaf, zelf yoga gedaan en meditatie. Als gezin hebben we tot juli gescheiden geleefd. Nadat alles afgerond was in Dubai zijn we na 14 jaar buitenland weer samen als gezin in Nederland. Maar dat het op deze manier zou gebeuren had ik van tevoren niet kunnen bedenken en niet verwacht. Mijn proces en het proces van Corona heeft veel veranderd.
Er is veel gepraat met D. en geprobeerd ons leven weer op te pakken en ik moet er maar op vertrouwen dat tijd alle wonden heelt.
Iedereen heeft zijn eigen pad in dit leven te bewandelen en het is één groot leerproces. Ik heb wel geleerd dat je ‘zware’ dingen op je pad kunt ombuigen naar iets positiefs.